Bezoek aan de Hermitage van Santa Caterina in de provincie Varese

De Hermitage van Santa Caterina is een oud klooster dat wordt gehost door de gemeente Leggiuno, gebouwd boven de kust van het Lago Maggiore.

Het klooster, dat volledig in de rots ligt, is een van de meest karakteristieke plekken in de hele provincie Varese en kan ieders aandacht trekken.

De Hermitage wordt gekenmerkt door een lange geschiedenis van veroveringen en reconstructies, waardoor het uiteindelijk zijn huidige uiterlijk heeft gekregen. Sommige van de oorspronkelijke gebouwen zijn intact gebleven, zoals de kleine kapel gebouwd door Alberto Besozzi.

Voor degenen die in de buurt wonen, is het klooster van Santa Caterina een ongelooflijke plaats van aanbidding. De nabijheid van het meer en het prachtige landschap maken het "dicht bij het paradijs", een plek waar het heel gemakkelijk is om de aanwezigheid van het geloof te voelen.

Hoe de Hermitage te bereiken?

Hoewel het misschien ingewikkeld lijkt, is de Hermitage van Santa Caterina zonder al te veel moeite voor alle bezoekers toegankelijk.

Er zijn twee hoofdopties beschikbaar: de trap die begint vanuit het centrum van Quicchio, of de lift in de rots.

De panoramische trap is een niet te onderschatten oplossing, omdat je het hele omringende landschap en het meer beneden kunt observeren.

U kunt uw auto veilig achterlaten op de parkeerplaats van Quicchio en te voet verder langs de helling. Eenmaal boven is het uitzicht alle moeite waard.

De geschiedenis van het klooster

De bouw van het eerste deel van de Hermitage - de oude kapel - dateert uit 1170, door Alberto Besozzi. Deze man, een schipbreukeling aan de oevers van het Lago Maggiore, had een gelofte gedaan aan de heilige Catharina en gezworen dat hij zich in geval van redding zijn hele leven in gebed zou hebben gesloten.

Hij was het die de kleine originele kapel bouwde om de heilige te bedanken, het centrum waaromheen het hele kloostercomplex toen werd gebouwd.

De werken voor de bouw van het klooster begonnen ongeveer honderd jaar later, met de bouw van de twee kerken ter ere van Santa Maria Nova en San Nicolao. Het klooster kwam eerst onder de controle van de Dominicaanse orde, daarna de Ambrogiani en tenslotte de Karmelieten.

Elk van de orden bracht zijn eigen geschiedenis en tradities met zich mee, waardoor het uiterlijk en het uiterlijk van het hele complex werd verbeterd.

Verschillende aardverschuivingen hebben een deel van de oorspronkelijke Hermitage beschadigd, met de daaruit voortvloeiende reconstructie van de afzonderlijke delen.

Interieur en exterieur

Het complex van Santa Caterina omvat vier verschillende kapellen, elk gewijd aan een specifieke heilige. Een laatste kapel, de vijfde en de kleinste van allemaal, herbergt de overblijfselen van Alberto Besozzi, degene die met de bouw begon.

Het interieur van de kerk wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van prachtige werken, die de handtekening van grote kunstenaars dragen.

De glas-in-loodramen en het enorme Napolitaanse orgel zijn gemaakt door Domenico Antonio Rossi, die actief meewerkte aan de decoratie van de plaats.

We moeten ook picturale werken noemen, zoals "Santa Caterina begraven door engelen" en het altaarstuk dat het mystieke huwelijk tussen de heilige en Alberto Besozzi voorstelt, beide gemaakt door Giovanni Battista de Advocatis.

De buitenkant wordt daarentegen gekenmerkt door de aanwezigheid van een portiek met vier ronde bogen, in perfecte renaissancestijl. Langs de hele portiek, waarschijnlijk gebouwd in het begin van de 16e eeuw, bevinden zich de overblijfselen van een gigantisch fresco gemaakt door een van de zonen van Bernardino Luini.

Het fresco bevat verschillende figuren, waaronder de afbeelding van St. Nicolaas, St. Catherine, St. Maria Magdalena en St. Peter gemakkelijk te herkennen is.